Апас студентларының зур бәйрәме
Дания Самольянова, өлкән журналист:
– Студент чакның күңелле ягы да, кыен чаклары да була. Мисал өчен, зачет, имтихан тапшырулар кулга Диплом алгач та ничәмә еллар төшкә керде. Казанның истәлекле, матур урыннары, көчле укытучылар, шул елларда танышкан яшьлек дуслары белән якын миңа бу мизгелләр.
Лилия Бикчәнтәева, Апас урта мәктәбенең чит телләр укытучысы:
– Студент еллары – яшьлекнең иң матур чоры, бер кайгысыз көннәр. Чит телләр өйрәнү бик үк җиңел булмаса да, әйбәт укырга тырыштым. Шул елларда ук укытучыларым исеменә рәхмәтләр юлланды. Төзелеш отрядлары белән дә йөрдек, концертлар да куйдык. Шушы күңелле, шат тормыш укуның авырлыгын да оныттыра, көннәребез бәйрәмгә тиң иде.
Роза Газимова, хезмәт ветераны:
– Яшь олыгая барган саен, студент еллары ешрак искә төшә. Үткән белән хәзергене чагыштырып карыйсың. Без бер төрле яшәдек, бер төрле ашадык, бер төрле киендек. Тулай торакта бик дус яшәдек. Спорт белән шөгыльләндек, музыка уен коралларында уйнарга өйрәндек. Сагынуларны әнә шулай актив тормыш белән баса идек. Группадагы өч актив студентның берсе идем мин. Хәзер дә яшьлек дуслары белән очрашып торабыз, иң күңелле мизгелләрне сагынып сөйләшәбез. Мисал өчен, беренче курста укыган вакытта, комсомол дружинасы составында тәртип сакларга чыктык. Шунда бер кызга бәйләнүче ирне эләктереп алып, сөйрәп диярлек милиция бүлегенә алып килдек. Үзебезчә кемгәдер булыштык, рәхмәтләр ишеттек дип горурландык. Ә ул безне тикшерүче хокук сакчысы гына булган икән. Соңыннан безнең батырлыкка, кыюлыкка югары бәя куеп, башларыбыздан сыйпап өйгә озаттылар. Ул көннәр бүгенгедәй күз алдында.
Алмаз Тимербулатов, студент:
– Бердәм Дәүләт имтиханнарын уңышлы тапшырып, студент булуым белән чиксез бәхетлемен. Шундый авырлыкларны җиңеп укырга кергәч, әлбәттә инде беренче урынга укуны куям, тырышам. Шулай ук спорт белән шөгыльләнергә дә, уен-көлкегә дә вакыт кала. Күп дусларым Казанда булганлыктан, шәһәргә тиз ияләштем.
Гөлнара Гаязова, хисапчы:
– Бу сессияне уңышлы тәмамласам, икенчесендә тырышыбрак укыр идем дия-дия, биш ел вакыт үтеп киткән. Хәзер менә иң якын дуслар шул елларда калган икән дип уйлыйм. Тулай торакта пешергән ашны бергәләп утырып ашау гына да ни тора иде бит.
Дания Самольянова, журналист-ветеран:
– У студенческого времени бывают и беззаботные, и трудные моменты. Например, даже через много лет после получения заветного диплома, во сне мы все еще сдаем зачеты и экзамены. Но одновременно, это время мне запомнилось любимыми преподавателями, многочисленными друзьями, прогулками по красивым местам Казани.
Лилия Бикчантаева, учительница иностранного языка Апастовской средней школы:
– Студенческие годы – самое красивое и радостное время, время надежд. Иностранные языки давались нелегко, но мы учились с полной отдачей. Тогда ездили работать в составе стройотрядов, ставили концерты. Увлекательную студенческую жизнь не портили даже трудности учебы, каждый день был похож на праздник.
Роза Газимова, ветеран труда:
– С возрастом все чаще вспоминаются студенческие годы. Сравниваю прошлое и настоящее. В наше время мы все жили одевались, питались одинаково. В общежитие жили дружно, занимались спортом, учились играть на музыкальных инструментах, таким образом заглушая тоску по дому и родным. В группе я была одной из самых активных студенток. Я и сейчас поддерживаю связь с друзьями того времени.
В составе боевой комсомольской дружины мы выходили охранять порядок на улицах. Однажды задержали и привели в отделение милиции мужчину, пристававшего на улице к девушке. Мы были очень горды тем, что смогли кому-то помочь. Но задержанный оказался работником милиции, проверявшим работу нашей дружины. Позже нас все же похвалили за смелость, ставили нас в пример другим. Те годы помнятся как сейчас.
Алмаз Тимербулатов, студент:
– Безмерно рад тому, что успешно сдал государственные экзамены и стал студентом. Пройдя такие серьезные испытания при поступлении, теперь на первое место, конечно, ставлю учебу. Также занимаюсь спортом, остается время и на развлечения. Оттого, что многие мои друзья в Казани, к городу привык быстро.
Гульнара Гаязова, бухгалтер:
- Во время учебы всегда обещала себе, что если сдам эту сессию, то в следующую буду учиться лучше. Так незаметно пролетели пять лет. Сейчас думаю, что лучшими друзьями я обзавелась именно в студенческие годы. Чего только стоило совместное поедание супа в общежитии!